Պարույր Սևակ | Ոսկին վերստին ոսկի է մնում

Շրթերիս վրա խոսքեր են դողում՝

Խոսքեր արտառո՛ց,

Իմաստազրկվա՛ծ,

Հնացա՜ծ խոսքեր.

Հին-հին գրքերի, մատյանների մեջ,

Բառարաններո՛ւմ մնացած խոսքեր:

Ուզում եմ ասել.

-Գթասի՛րտ եղեք,

Եղեք ողորմա՜ծ,

Մարդու նկատմամբ մա՛րդ եղեք, մարդի՜կ:

Ու երբ չգործած մեղքերի համար

Մարդը հայցում է մեղքի թողություն

Ու ներողություն՝

Ոչնչի՜ համար,-

Գոնե գթասիրտ-ողորմած եղեք,

Անսրտության մեջ մի՛ եղեք համառ...

Շրթերիս վրա խոսքեր են դողում՝

Խոսքեր արտառո՛ց,

Իմաստազրկվա՛ծ¸

Հնացա՜ծ խոսքեր.

Հին-հին գրքերի, մատյանների մեջ,

Բառարաններո՛ւմ մնացած խոսքեր:

Հնացա՜ծ խոսքեր,

Հնացա՜ծ,

Ինչպես ոսկին է հիմա,

Որով առ ու ծախ արդեն չեն անում,

Սակայն դրանից ոսկին ո՛չ մի տեղ

Երբեք չի դարձել ժանգոտած թիթեղ.

Ոսկին վերըստին ոսկի՜ է մնում...

01.IX.1958թ.

Մոսկվա

Տես նաև Պարույր Սևակ Բանաստեղծություններ

Բաժիններ