Ալֆրեդ դը Մյուսե | Մնաս բարով

Ալֆրեդ դը Մյուսե

Մնաս դու բարով, գուցե այս կյանքում

Ես քեզ այլևս երբեք չերազեմ,

Աստված ինձ լքեց, քեզ է հիշելու,

Քեզ, որին կորցնելով էլ ես պիտի սիրեմ:

Մնաս դու բարով, անուշ երազում,

Ուր արբելու ես տանջող հաճույքից,

Կշողա աստղդ ճամփիդ վերևում,

Իր պայծառ լույսով կգերի հոգիդ:

Գուցե և մի օր դու կհասկանաս

Այն սրտի գինը, որ մեզ է տրվում,

Սերն այն ընկերոջ, որ երբ մոռանաս

Լուռ ու թաքուն է միշտ տառապելու:

Թարգմանությունը՝ Տաթևիկ Վարդանյանը

Տես նաև Ալֆրեդ դը Մյուսե Բանաստեղծություններ

Բաժիններ