Գրիմ եղբայրներ | Ոսկե բանալի

Ձմռան մի օր, երբ շատ ձյուն է նստում, մի աղքատ տղա գնում է անտառ, որ սահնակով ցախ բերի:
Ցախը հավաքում է, բարձում սահնակը ու, քանի որ շատ մրսած է լինում, որոշում է չշտապել տուն, նախ խարույկ վառել, մի քիչ տաքանալ: Սկսում է ձյունը ետ տալ: Երբ գետնի վրա խարույկի համար տեղ է բացում, մի փոքրի˜կ ոսկե բանալի է գտնում: Տղան մտածում է՝ եթե բանալի կա, ուրեմն կողպեք էլ պիտի լինի: Սկսում է գետինը փորփրել և, իսկապես, մի երկաթե արկղիկ էլ է գտնում:

«Ա˜յ թե բանալին բացի էս արկղիկը,- երազում է տղան: -Գուցե արժեքավոր գանձե՞ր կան մեջը»: Արկղիկը ձեռքին շուռումուռ է տալիս, նայում, բայց բանալու անցք չի երևում: Վերջապես նա մի փոքրի˜կ-փոքրիկ անցք է նկատում, որը հազիվհազ է նշմարվում: Տղան փորձում է բանալին մտցնել անցքի մեջ: Հաջողվում է: Պտտում է մի անգամ, ո˜ւ…

Բայց սպասե՛ք, երեխանե՛ր, թող տղան մինչև վերջ բարձրացնի կափարիչը, մինչև վերջ բաց անի արկղիկը, հետո կիմանանք, թե ինչ կար այնտեղ…

Մինչ այդ, երեխանե՛ր, դուք էլ պարապ մի՛ նստեք, կարդացե՛ք այս գրքի բոլոր հեքիաթները, և ձեզ համար այստեղ բազմաթիվ գանձեր կհայտնաբերեք…

Թարգմանությունը ռուսերենից՝ Ամալյա Ղուկասյան

Տես նաև Գրիմ եղբայրներ Հեքիաթներ