Պարույր Սևակ | Չոր մասրենու մի հին չափար

Չոր մասրենու մի հին չափար,

Որ այգին է շրջապատում:

Չափարի տակ առյուծաբար

Մրափում է մեր չալ կատուն:

Չափարի տակ մի չար եղինջ

Շուլալվել է փշատենուն

Եվ մերթ ընդ մերթ դաղում է ինձ,

Երբ նրան եմ ես մոտենում:

Եղինջի մոտ՝ մի թո՛ւփ խոնարհ,

Թփի վրա՝ մի վառ զատի՛կ,

Թփերը՝ թա՛ց, կիսախոնա՜վ,

Շաղված շողով կաթիլ-կաթիլ:

...Թփի վրա մի վառ զատիկ՝

Մանկությունս է թռե՜լ, ցնդե՛լ,

Ինչպես ցողի մի ջինջ կաթիլ

Տարիների արևի դեմ:

Մանկությունս է թռե՜լ, ցնդե՛լ,

Բայց իմ սրտում մինչև հիմա

Մի մեղմ կսկիծ մնում է դեռ

Այն եղինջի խայթի նման...

21.V.1946թ.

Երևան

Տես նաև Պարույր Սևակ Բանաստեղծություններ

Բաժիններ