Ռայներ Մարիա Ռիլկե | Էլեգիա իններորդ

Ինչու եթե պետք է լինելության ժամանակահատվածը

անցկացնել, որպես դափնեծառ, ավելի մուգ, քան մնացած

կանաչը ողջ, փոքրիկ ալիքներով ամեն մի

տերևեզրի (ինչպես քամու ծիծաղ),- ինչի՞ համար է
մարդկայինը սակայն - և, ճակատագրից խուսափելով,

ինչո՞ւ ճակատագիրը տենչալ…

Օ, Ոչ նրա համար, որ երջանկությունը Կա,

Այդ վաղաժամ առանձնաշնորհը մի մոտիկ կորուստի:

Եվ ոչ հետաքրքրասիրությունից կամ սրտի վարժման համար,

Որը Կլիներ նաև դափնեծառի մեջ…

Այլ որովհետև Այստեղագոյը շատ է, և որովհետև

տեսանելի ողջ Այստեղայինը մեր կարիքն ունի, Կորուսյալը այս, որը,

զարմանալիորեն, մեզ է վերաբերում: Մեզ,

Ամենակորուսյալներիս: Մի անգամ

ամեն ինչ, միայն մի անգամ: Մի անգամ և

այլևս ոչ: Եվ մենք նույնպես

Մի անգամ: Այլևս երբեք: Բայց այդ

Մի անգամ լինել, եթե նույնիսկ միայն Մի անգամ

Երկրային լինել, առանց խուսափելու…

Եվ այսպես շտապեցնում ենք մենք մեզ և ուզում ենք այդ իրագործել

ուզում ենք այդ պահել մեր պարզ ձեռքերում,

լցված հայացքներում և սրտերում անխոս:

Ուզում ենք այդ դառնալ: - Ո՞ւմ տալ այդ: Ավելի լավ է

ամեն ինչ պահել ընդմիշտ: Ախ, մյուս ընդունման մեջ

ի՞նչ վերցնել մեզ հետ, այն կողմում: Ոչ հայեցումը, այստեղ

հազիվ յուրացված, և ոչ մի բան, որ եղել է այստեղ: Ոչինչ:

Ուրեմն՝ ցավերը: Ուրեմն՝ այն, ինչ ծանր էր այստեղ,

Ուրեմն երկար փորձությունը սիրո,- ուրեմն

հնչեղ Անասելին: Բայց ավելի ուշ,

աստղերի միջև, ինչ, ինչ. Անասելի են Աստղերն առավել:

Չէ՞ որ թափառականը լեռան զառիվայրից իջնելով

հովիտ, ոչ թե մի լիքը բուռ հող է բերում այնտեղից, բոլորին անասելի, այլ՝

վաստակած մի բառ, մաքուր օձասխտորը դեղին ու

կապույտ: Գուցե մենք Այստեղ ենք՝ ասելու համար. տուն,

կամուրջ, աղբյուր, դուռ, սափոր, ծառ, պատուհան,-

ամենաշատը՝ խոյակ, աշտարակ… սակայն Ասելու, հասկացիր դու այս,

օ, Այնպես ասելու, ինչպես իրերն իրենք երբեք

չեն մտածել իրենց ներսում: Չի՞ խորամանկում գաղտնի

երկիրն այս լռակյաց, երբ շտապեցնում է նա սիրահարներին,

որ նրանք իրենց զգացմունքի մեջ հիացնեն բոլորին:

Շեմքը. թող սիրահարները երկու

Սիրահարներ, սեփական հին շեմքը դռների

Մաշեն մի քիչ, թող նրանք էլ մաշեն, շատերից հետո,

և նրանցից առաջ, ովքեր պիտի գան, թող մաշեն… թեթև:

Այստեղ է ժամանակը Ասելիության, Այստեղ է հայրենիքը նրա:

Խոսիր և խոստովանիր: Ավելի, քան երբևէ,

փլուզվում են իրերը, իրերը զգայելի, քանզի

ինչ արտամղում է նրանց՝ փոխարինելով, մի գործունեություն է առանց պատկեր:

Մի գործողություն կեղևների ներքո, որոնք պատառոտվում են իրենք իրենց, հենց որ

ներսից գործողությունն է աճում և այլ կերպ սահմանափակում իրեն:

Մուրճերի միջև մեր սիրտն է

Դիմանում, ինչպես լեզուն՝

ատամների միջև, որը, սակայն,

այդուհանդերձ, մնում է փառաբանող:

Փառաբանիր աշխարհը հրեշտակին, բայց ոչ

Անասելին, որովհետև Հրեշտակին

Դու չես կարող զարմացնել փառահեղ զգացմունքներով. Տիզերքում,

ուր հրեշտակն է զգալով զգայում, դու մի նորեկ ես: Ուրեմն ցույց տուր

Պարզագույնը նրան, որը սերնդից սերունդ ձևավորված,

ապրում է, որպես Մերային, մեր ձեռքերի մոտ և հայացքի մեջ:

Ասա իրերը նրան: Նա կկանգնի հիացած, ինչպես դու էիր կանգնում

Հռոմի կառանագործների կամ Նեղոսի բրուտների մոտ:

Ցույց տուր նրան, թե ինչ երջանիկ կարող է իրը այդ լինել, ինչ անմեղ և ինչպես մերը,

թե ինչպես է նույնիսկ գանգատվող տառապանքը մաքուր վերածվում ձևի,

ծառայում որպես մի իր կամ մեռնում մի իրի մեջ,- և այն կողմում

երանելիորեն խուսափում ջութակից: - Եվ այս վախճանելի

իրերը կհասկանան, որ դու փառաբանել ես իրենց. Անցողիկ են նրանք,

և մեզ են վստահում փրկության համար, Ամենաանցողիկներիս:

Անտեսանելիորեն մեր սրտերում մենք պետք է նրանց ամբողջովին կերպափոխենք

մեր – օ, անվերջ – մեր մեջ: Մեր վերջի մեջ ով էլ որ լինենք:

Երկիր, ահա, ահա այն, ինչ կամենում ես դու՝ Անտեսանելի

մեր մեջ վերամարմնավորվել: - Սա չի՞ քո երազանքը՝

մի անգամ անտեսանելի լինել: - Երկի՜ր, անտեսանելի՜:

Ի՞նչն է, եթե ոչ կերպարանափոխումը, քո խնդիրը անհետաձգելի:

Երկիր, դու սիրելի, ես ուզում եմ: Օհ, հավատա դու, հարկավոր չեն

քո գարունները այլևս, որ ինձ նվաճես,- Մեկը,

ախ, մի միակ գարունդ արդեն շատ է արյան համար:

Վաղուց ի վեր պատրաստ եմ ես քեզ, առանց անվանման:

Ճշմարտացի ես դու հավերժորեն, և քո սրբազան հղացումը մահն է հուսալի:

Նայիր, ապրում եմ ես: Որտեղի՞ց: Ոչ մանկությունն է նվազում,

ոչ էլ գալիքը… Արտահաշվելյալ լինելությունն է ծագում իմ սրտում:

Թարգմանությունը՝ Հ. Մովսես

Տես նաև ԷԼԵԳՒԱ ՈւԹԵՐՈՐԴ

Ռայներ Մարիա Ռիլկե | Էլեգիա իններորդ

Բաժիններ

Ամենադիտված նյութեր

Լույս է տեսել

Գրիգոր Պըլտեան | Ամերիքա