Ալֆրեդ Թենիսոն | Զարկի´ր, զարկի´ր, զարկի´ր

Զարկի´ր, զարկի´ր, զարկի´ր

Գորշ ու պաղ քարին, իմ ծո´վ,

Որ դու լսես երազն իմ մով,

Հոգուս հառաչը՝ դառը, հեծող:

Ուրախ է ձկնորսի փոքրիկ որդին,

Որ խաղում է իր քրոջ հետ ափին,

Ուրախ է նաև ջահել նավաստին,

Որ երգում է անհոգ միայն քո մասին:

Դառնում են ետ նավերն գեղանի

Դեպ հանգրվանը իրենց հայրենի,

Բայց ու՞ր է հպումն անէացած ձեռքի

Կամ հնչյունը քո լռած ձայնի:

Զարկի´ր, զարկի´ր, զարկի´ր

Լերկ ժայռի սուր սեպին, իմ ծո´վ,

Մեռած օրվա դյութանքն այրող

Էլ չի տեսնի հոգիս կանչող:

Թարգմանությունը՝ Տաթևիկ Վարդանյան

Տես նաև Ուիլյամ Բլեյք, Էմիլի Դիքինսոն և Ջորջ Գորդոն Բայրոն

Բաժիններ